Birdenbire tanımadığım, bilmediğim bir yerde buldum kendimi… Etrafta yabancı binalar ve araçlar vardı, ve binalar bir tarafta tek sıra halindeydi… Araçlar ise binalardan önce başlıyordu, ve binalara kadar tek sıra halindeydi… Araçların sırası binaların sırasından daha önde idi, dolayısıyla araçların arkasından binaların başladığı noktaya kadar bir boşluk vardı.
Kafamı gökyüzüne kaldırdım ve uçan bir araç gördüm. Dikdörtgene benzer bir şekli vardı, ve iki yanında ikişer kanada sahipti. Öndeki kanatlar arkadakilerden daha büyüktü ve kanatlar yanlara değil, arkaya doğru uzanıyorlardı.
Uçan araç, yerdeki araçların paralelinde uçuyordu, ve oldukça alçaktı. Uçarken sola ve aşağı doğru döndü ve kıvrak bir hareketle binalarla araçların arasındaki boşluğa indi. Yerdeki araçlardan birinin arkasına geçip olanları izlemeye koyuldum.
Uçan araç yere indikten sonra, alt kısmının tam ortasından yere doğru bir kapı açıldı. Kapının ardında bir takım ışıklar vardı. Araçtan bir varlık çıktı. Varlığın gövdesi insan gibiydi, ama kafası atmaca kafasıydı. Tüyleri boynundan bedeninin alt kısımlarına kadar uzanıyordu, ve çok gürdü.
Varlık benim orada olduğumu zaten biliyordu, ve sağ avucunun içini yüzüme doğru uzattı. Varlığa doğru yaklaştım ve ben de sağ elimi aynı şekilde uzattım. Ellerimiz birbirine değer değmez bir kopma oldu ve bir vizyonu sanki içindeymiş gibi yaşamaya başladım.
Yıl 2031 idi… Yanımda o varlıkla birlikte bir aracın içinde dünyadan hızla uzaklaşıyorduk. Dönüp dünyaya baktığımda dünyanın patlamalar ve gürültüler arasında grileştiğini ve yok olduğunu gördüm.
(…)
Ve bir holde buldum kendimi… Hol, tahminen 100 metre eninde ve 100 metre boyunda idi, tavanı ise tahminen 25 metre yüksekliğindeydi. Ve yer yer devasa sütunlar vardı. Holde, tanımadığım türde ince giysiler giyen insanlar dolaşıyordu. İnsanların çoğunun teni koyu renkliydi.
Yüzünden boynuna bir süs zinciri takan bir kadına yaklaştım ve Ben Khensu ile konuştum dedim. Bana Ne? Sen muhteşem Khensu ile mi konuştun dedi ve yürümeye devam etti. Daha sonra kadınla konuştuğum noktanın biraz arkasında duran kıvırcık saçlı bir adama yaklaştım ve Ben Khensu ile konuştum dedim. Dediğimi etraftakiler de duydular. Bana Khensu, öyle mi? dedi.
Adam, yürümeye başladı ve etrafında olup da söylediğimi duyanlar da onun peşi sıra yürüdüler. Holün bir kapısında durup birşeyler konuştular, o sırada ben arkalarında kalarak onlara doğru yaklaşıyordum. Uzak olduğum için ne dediklerini duyamadım.
Daha sonra kapıdan çıktılar, ve ben de kapıdan çıktım. Kapı, holden küçük başka bir odaya açılıyordu. Bu odada daha az insan vardı, ve holden gelenler oradaydılar. Odanın sağ yarısını bir havuz kaplıyordu. Havuzda bulanık bir su vardı, ve havuzun içinde, yerle aynı hizaya kadar yükselen bir labirentin duvarları vardı. Suyun içinde kocaman, siyah bir yılanın sırtını çıkarıp tekrar suya daldığını gördüm.
Holde konuştuğum adam havuzun yanına geldi, ve suya doğru eğildi. Ona Dikkat et, orada yılan var dedim. Adama yaklaştım, ve suyun içinde adamın yüzünün yansıması vardı.
Adam, suya yüzünü yaklaştırmış bir halde, anlamadığım bir dilde birşeyler söylemeye başladı. Konuştukça su bulanmaya başladı, bulandı, derken sadece adamın yüzünün vurduğu bölge dalgalanmaya başladı.
Ve sonunda, adamın yüzünün aksinin olması gereken yerde başka bir yüz belirdi. Kafasının üstünde küçük boynuzları vardı, ve sol gözü sağ gözünden daha küçüktü. Sol gözü sadece gözbebeğinden ibaretti, ve masmaviydi. Yeni çıkan yüz adama birşeyler söyledi.
Sonra, suyun içinden ve tam yüzün olduğu yerden, birbirine yapışık iki kuş fırladı. Bu kuşlar güvercin gibiydi. Soldaki kuş siyah, ve sağdaki kuş beyazdı. Soldaki kuşun sağ, ve sağdaki kuşun sol kanadı birdi, ve bu ortak kanadın sol yarısı siyah, sağ yarısı beyazdı. Yapışık kuşlar hızla yüksek tavana doğru uçmaya başlarılar.
Bunu gördükten sonra, odanın hole açılmayan diğer çıkışından koşmaya başladım… Koştum, koştum, koştum…
Dr. Kerem Koseoglu 
Leave a Reply