How I Setup My Bass

Upon becoming a Fodera artist, I would like to share how I maintain, setup and tone my beloved bass guitar.

Although this article focuses on my Fodera Emperor Standard Classic 5 as an example, the same approach can be projected to any bass.

Topics in this post contain highly subjective preferences. Your might (and probably will) differ from mine, but the general principles will be useful.

Specs

Detailed spec options of ESS5 can be found at http://www.fodera.com/emperor-standard-classic/ . My bass happens to have an alder body with black finish, maple neck and rosewood fingerboard. I have two Fodera/Duncan alnico humbuckers which can be switched to single coils.

Generally speaking; ash + maple produce a brighter tone with a pronounced top end, typically preferred for slapping. However, slapping is not the only application – many non-slapping bassist prefer this combination as well. Alder + rosewood produce a warmer tone with pronounced low mids. In both cases, you can even out things to a certain degree using EQ. Maple reflects too much of the fret & finger noise for my taste, so I prefer alder + rosewood.

Ceramic humbuckers produce a modern tone typically preferred by metal / progressive / etc players, while alnico (“al”uminum + “ni”ckel + “co”pper) produce a vintage tone. I seem to prefer alnico.

Rest of my gear can be seen at Pinterest .

String Choice

I prefer to use medium gauge uncoated nickel roundwound strings.

Light gauges feel like rubber under my hands, and heavy gauges consume a lot of finger stamina. Medium gauges provide a happy balance.

Coated strings have a longer life span than uncoated strings. However, the ones I tried so far sounded dull to me. They also have limited grounding capabilities because the metal of the string can’t touch the skin. On certain situations, I hear sparky electric clicks through the amp when I move my hands up & down, which is obviously not desirable. Therefore, I prefer uncoated strings.

Steel strings are too bright for my taste, and they wear the frets much faster than some other materials. They also have a very strong magentic pull – the pickups of my Fodera seem to pull steel strings so much that the B string sounds off-pitch despite the perfect setup. I assume that cobalt strings would have an even greater magnetic pull. Therefore, I prefer nickel strings.

Flatwound strings provide have a very warm, deep tone with no finger noise. Roundwound strings provide clearer high mid & treble frequencies, which I happen to like a lot. That’s also suitable for the music styles I play. Therefore, I prefer roundwound strings over flatwounds.

Some typical strings I reach out for are;

• Ernie Ball Regular Slinky 5
• Rotosound Swing Bass RS665LDN
• D’Addario EXL170-5 or EXL165-5

 

Setup & Maintenance

I change my strings whenever they sound to sound dull to an extent where it can’t be fixed with EQ (what is lost, can’t be put back). If the string change is not part of my periodic maintenance, I change one string at a time to keep the neck constant and apply the maintenance steps (below) after the point of string change. Otherwise, I remove all strings so I can run through the entire maintenance procedure.

Normally, I run a full maintenance once every 6 months, which is based on the following steps.

Here are my measurements mentioned below in a clean format.

Neck relief: 0.25 mm @ 8th fret when 1st and last frets are pressed

String height: 1.25 1.25 1.25 1.50 1.75 from G to B @ 24th fret

Front pickup height: Bass side 2.5mm, treble side 1.75mm between the pickup + bottom of string when strings are pressed @ 24th fret

Back pickup height: Same as front pickup

String spacing: 19mm between the mid points of the strings

Wood Maintenance

First of all, I remove all of the strings. Thanks to the easy string removal system on the Fodera bridge, this is as easy as it can be.

Next step is cleaning. I use an air duster to blow the dust off the cavities of the bass. Then, I clean the guitar with a good guitar polish applied to a clean soft piece of cloth on every place except the rosewood fingerboard. Afterwards, I dry it off with another piece of cloth.

Next step is fingerboard maintenance, which applies to rosewood only (don’t do it if you have a maple neck). The deal is, rosewood has tiny little horizontal dents all over the fretboard. If the neck gets too dry, those dents tend to grow and turn into cracks. If things get further and the cracks grow as well, you might end up having a ruined neck. Therefore, you need to oil the rosewood fingerboard from time to time. I use lemon oil for that, which I apply to the entire fingerboard generously. Wood between each fret interspace should “drink” a fair amount of lemon oil with the help of a clean cloth. After the entire fretboard is oiled, I let the guitar rest and dry for a day or two. At the end of this period, I dry off any remaining oil from the fingerboard and frets using a clean soft cloth.

If you have a neck without finish, you would need to apply gun stock wax to it as well; the same way you applied lemon oil to the fingerboard.

Jason from Fodera Guitars has a wonderful video on oiling the fingerboard; which you might want to watch if you have never done this before.

String Installation

Next step is to put on the strings. Not much explanation needed here; except keeping the neck in balance. I start with the A string (the middle string), and add an additional string to either side sequentially – which looks like A – E – D – B – G. Then, I tune the strings.

Neck Relief

Next step is to setup the neck relief. I apply a capo to the first fret and press the first string at the 24th fret. Using a feeler, I measure the distance between the first string and the 8th fret. I have a light touch, therefore my ideal measure is 0.25 mm. In my opinion, this is as close as you can get without any buzz. If you have a harder touch, you might need to adjust the relief as needed.

You need to re-tune your strings after each truss rod adjustment.

If you are not experienced with this setup, get help & training from a luthier or more experienced player on the first few times. Jason from Fodera Guitars has a wonderful video on the subject; which you might want to watch – https://www.youtube.com/watch?v=cgmoRHr2cD8 .

String Height and Spacing

Next step is to adjust the string height via the bridge. Using a measurement tool, I measure the distance between the end of the string and the top of the fret at the 24th fret for each string. Due to my light touch, my ideal distance is 1.25 mm for A D G, 1.50 mm for E and 1.75 mm for B string. The reason why E & B have different heights is; they are stronger strings and they need to be a bit farther away so they don’t overpower weaker strings. If you have a stronger touch, you might need to raise the strings according to taste.

Most bridge saddles have 2 screws for each string. Make sure that they have the same height. And you need to re-tune your strings after each height change.

If your bridge supports string spacing adjustment, you can adjust to taste. My Fodera has a string spacing of 19mm, which provides a wide comfort. The key is, distance between the middle points of string should be equal. For example, distance between B – E should equal to the distance between E – A.

In case you need instruction, I recommend the string height video of Jason from Fodera Guitars.

If you lower a string as much as the bridge allows you to, but still can’t get as low as mentioned above, then your neck angle might not be properly setup. That wouldn’t be the case with a high end boutique bass; however, you might experince that on production basses. The solution is to remove the neck, apply a thin piece of card / wood between the neck & the body at the spot closest to the bridge, re-attach the bridge and re-run the maintenance procedure. A very thin shim goes a long way. This will change the bridge angle and lets you lower the strings further than before.

If you do a shim operation, you obviously need to go back and restart the setup with the neck relief. If you are not experienced with that, you might get help from a luthier. In case you need instruction, the commercial video of StewMac can give you a good idea.

Buzz Check

After setting up the neck relief and string height properly, you shouldn’t experience any buzzing. Play around some with your regular touch. If you experience buzz between the 1st-12th frets, the neck might need more relief. If you experience buzz between 12-24, the string height might not be enough.

Please note that another reason for buzz might be unleveled frets. Ideally, each fret should have the exact same height all over the fretboard – that’s usually achieved with a plek machine. If some frets are higher than others, those might buzz despite a perfect setup matching your playing style. The quick but poor solution is to increase the distance between the string & frets by playing with the relief or string height. The good solution is to have your frets leveled by an experienced luthier. In case you are wondering, you can watch Stew Mac leveling frets. That’s not something I’d recommend doing on your own.

Pickup Height

Next step is to setup your pickup height. Again, this is a matter of taste. If you set your pickups close to the strings, they will sound hotter. Set them apart, and you’ll get the opposite effect.

Please note that pickups produce magnetic pull. If the pickups are too close to the strings, the magnetic force of the pickups will affect the oscillation of the string and you’ll start to sound out of tune. Some string materials, such as steel and cobalt, are more susceptible to magnetic pull. Some materials, such as nickel, are less susceptible. Pickup type is also a factor: Ceramic pickups tend to produce stronger magnetic fields than alnico pickups.

In any case; the distance between bass strings & the pickup should be greater than the treble strings & the pickup. You wouldn’t want the stronger strings to overpower the weaker strings. We make up the power difference by making the weak string get closer to the pickup so they get heard better.

Here is my preference for pickup height measurement. When the the strings are pressed on the last fret (24th fret); bass side of each pickup should be 2.5mm and treble side of each pickup should be 1.7mm.

After setting the pickup height, play around your bass through your amp and ensure that all strings sound even. Due to your technique, you might be hitting some strings harder than others – or they might be other factors affecting the string to string balance of your bass. Minor pickup adjustments might be needed accordingly.

In case you need a demo on pickup height, you can watch Jason from Fodera Guitars adjusting his pickups .

Intonation

After making sure that your bass is in perfect tune, it is time to check your intonation. We need to ensure that each string produces the desired frequency on the 12th fret. For example; your E string might be in perfect tune, but if the string length is not correct, it will sound off at the 12th fret and won’t be in tune overall.

For each string;

• Let the string ring and ensure that it is in tune
• Press the string on the 12th fret and check your tuner
• If the note is in tune, move to the next string
• If the note is flat, you should shorten the string via the bridge
• If the note is sharp, you should lengthen the string via the bridge

 

In case you need a demo on intonation, you can watch Jason from Fodera Guitars intonate his instrument.

Battery

If you have an active bass, changing your battery every 6 months is a good idea. It is also important not to leave the jack on the bass, otherwise the batteries will drain extremely quickly.

Tone

Tone is a highly subjective matter of taste with no universal rights and wrongs. How you should approach the tone of your bass depends on many factors such as your gear, technique, band, style of music, acoustics and size of the stage & venue, etc. I can’t guide you through a walkthrough of absolute tonal success, but I will talk about my approach which might inspire you to develop your own.

Principles

I do my main tonal setup by leaving my bass flat and tweaking the EQ of the amp. I use the EQ of my bass for minor tweaks during the gig, which involves tiny boost & cuts here and there (we will talk about this later). The idea is, it is hard (sometimes impossible) to turn back to your amp, tweak the sound, and get back to playing. But it is very easy to make a small adjustments via the onboard EQ with a small hand gesture.

Another reason is; once you cut a frequency, you can’t put it back any more. Think of old dirty strings that don’t ring that well any more – no matter how much you boost your treble, you can’t make them sound sparky when slapping. The same applies to your bass EQ. If you cut some frequencies onboard, you can’t put them back on the amp. Therefore, having a flat EQ on the bass initially is important in terms of frequency abundance as well.

The distance between the amp & your standing point is very important. Assuming that you have a mid sized amp, you should be staying around 2m away from your amp in order you can hear yourself. If you are too close, you will be standing behind the point where the sound is actually formed, and you won’t hear yourself well while your band members complain that the bass is too loud. If the stage is small and you can’t get the ideal distance, you might be better off using the amp as a DI only and mainly hearing yourself from the monitor speakers. Or, in-ear monitors. So, keep your distance (if possible) while shaping your EQ and playing on stage.

Your rig isn’t the only factor shaping your sound. The venue size & shape, ceiling height, stage material, amp placement and many other factors play a role on how you sound. You should imagine your bass + head + cabinets + the entire environment as a big giant rig producing your sound. Whatever you setup on the amp is only a starting point for your sound. Since you can’t shape your material environment, you’ll shape your amp EQ so that the amp -> material environment will produce the sound you want. Whatever EQ sounds good at home might sound bad on stage, or some EQ sounding good on a certain venue can sound bad on another venue. This means that you can’t have a fixed global EQ setting which works everywhere. You can have a certain sound you like, but how you’ll achieve this sound EQ-wise will differ from venue to venue. So you need to learn and love the EQ.

How you sound alone will differ from how you sound in the mix. After doing your initial EQ, be prepared to tweak it further after you play all together. Another point is; how you sound outside will differ from how you hear yourself on the stage. After setting your amp EQ to your taste, you are going to need to trust the sound guy for how you sound outside. Talk to him/her about your sound preference, but let him/her be the final judge. I also recommend sending him/her your flat signal so they can add / subtract frequencies more accurately (another reason to leave your bass EQ flat initially). Many amps have a pre/post switch or a dry out output (pin or XLR) to enable that.

Amp EQ

Having covered the principles, we can move forward and tweak the EQ on the amp.

Start of by setting your bass flat. If you have a passive bass, you’ll want to leave the EQ wide open. If you have an active bass, you’ll want all EQ knobs centered. If you have a StingRay Classic and don’t have a center detent, good luck finding the flat spot.

Set your amp EQ flat as well. If you like the sound coming out with the flat setup, then fine! Don’t play with anything. You may get off with a good sound using a flat EQ at times. However, you’ll need to tweak the EQ in many other cases.

You need to be aware of the gain knob that most amps have. This knob will set the strength of the initial signal coming from your bass. A very low gain setting will leave you sounding weak. A very high gain setting will overpower the amp so you can’t distinguish the nuances of your technique. You need to find a sweet spot inbetween; where you sound strong enough to be satisfied while you can still hear your nuances. In many cases, gain & volume on the amp need to be balanced simultaneously. This means, the amount of gain you’ll need will be different on low & high volume situations. On my Aguilar ToneHammer 500, I tend to set the gain at 10 o’clock while the master volume is around 12.

In terms of EQ setup, you need to know what each frequency does. In case your amp has 4 EQ knobs;

• Bass will define how boomy your sound is – think of the subwoofers
• Low mid will define how punchy your sound is – think of the Precision Bass sound
• High mid will define the nasal / bite amount of your sound – think of Jaco
• Treble will define your presence in terms of string / fret noise – think of the top end of slapping

In case your amp has 3 EQ knobs;

• Bass will command your bass + a bit of the low mids
• Mid will command your low + high mids
• Treble will commad a bit of the high mids + your treble

In case your amp has 2 EQ knobs;

• Bass will command your bass + low mids
• Treble will command your high mids + treble

Different amps will have their knobs set at different frequencies; the information above is just a casual general guide.

Some amps have the option to switch to a graphic EQ. Now this is where you have the most control, but it might be overkill for many players which are not sound engineers. Talkbass has a good explanation of frequencies , but I rarely get there on live situations. If I’m in the studio, I leave that level of granularity to the sound engineers anyway.

As a general principle, cutting gives better results than boosting. If your bass sounds too boomy and you can’t hear your highs, cut the bass instead of boosting the treble. If your bass sounds too punchy and you can’t get enough bite, cut the low mids instead of boosting the high mids. You get the idea. Perceived frequency balance is as valid as actual frequency balance – when you cut the treble, people will perceive the sound to be “boomier” despite you didn’t boost the bass frequencies, and you don’t overpower anything, ending up sounding cleaner.

Most of the time, a little cut or boost goes a long way. If you feel like you need extreme EQ changes, chances are you don’t have the correct rig to produce the sound you like.

Bass EQ

Here is how I setup the initial tone of my Fodera. Leaving the bass and the amp flat, I leave the pickup balance at 50% and switch to single coil mode. In this position, I tweak the EQ of my amp aiming at a good slap sound leaning towards Marcus Miller. Once I’m happy with that, I can tweak my bass from song to song aiming at different sounds.

Examples:

• Single coil mode, %75 neck pickup, slight mid boost will lean towards a precision bass sound. Treble cut & slight bass boost gets me into motown territory.
• Humbucker mode, %75 neck pickup, treble cut will give me a sub bass sound. Usable for dance, R&B, reggae styles; plus a a double bass emulation depending on right hand technique.
• Single coil mode with centered pickup balance will give me a good slap tone. Also nice for chords.
• Humbucker mode with centered pickup balance gives my default fingerstyle bass tone. I use this position most of the time.
• Single coil mode, %75 bridge pickup, passive tone cut will give a nice mellow solo tone.
• Humbucker mode, %75 bridge pickup, slight bass boost will give a nice Jaco-ish tone. Passive tone cut is optional for some mellowness. If I don’t boost the bass, I get a good framework for compressed fuzz effects as well.

 

Active basses with 2 / 4 band EQ’s or passive basses will require different approaches, obviously. But how I approach my Fodera can inspire you into the right direction.

Note that your hand placement and technique also plays a great role in terms of shaping your tone. Leaving your pickup balance centered, try playing close to the neck and attack the strings softly with the meaty part of your fingers – this will produce a very warm and deep tone. Now, play close to the bridge and attack the strings with the top of your fingers as if you would scratch / claw the pickup. This will produce a very bright tone and will also allow you to play 16th notes tighter. Now, play between the neck – bridge pickup with the side of your fingers. This will produce a low mid oriented balanced sound.

The combination of amp EQ, bass EQ and your hand technique will define your initial sound output, and the venue will shape the rest. I have provided my own initial preferences, but you’ll need to work out your own over time and with experience.

Pedalboard EQ

After you are happy with your amp EQ and how you can shape the sound with your bass, you can set the EQ of individual effect pedals. Don’t attempt setting the EQ’s of your pedals earlier.

Conclusion

I feel like this is one of the most comprehensive articles I wrote about bass setup. When it comes to music, there are no universal rights & wrongs. What sounds good to someone can sound bad to another person, and what works in a certain context might not work so well in another one. Having said that, I hope that my approaches will give some inspiration to the entire community of bass players.

Gitarda Dip Gürültüsü ve Çözümleri

Eğer gitarınızdan dip gürültüsü geliyorsa, bunun genelde iki sebebi olabilir: Manyetikleriniz veya bulunduğunuz mekanın elektrik sistemi. Bu yazıda, bu problemleri inceleyip olabilecek çözümleri tartışacağız.

Manyetik Kaynaklı Gürültü

Single Coil bir gitar manyetiğinin içerisinde, tek yöne doğru sarılmış bir bobin bulunmaktadır. Bu bobin soldan sağa doğru sarıldıysa +100 polaritede, sağdan sola doğru sarıldıysa -100 polaritede olacaktır.

Manyetiğiniz, radyo antenlerine benzer bir şekilde, havadan yayılan elektromanyetik frekansları algılamaktadır. Eğer odanızda elektromanyetik dalga yayan hiçbir cihaz yoksa ve elektrik tesisatınız da temizse, Single Coil manyetiğinizi hiçbir dip gürültüsü olmadan kullanabilirsiniz.

Ancak; sahneye çıktığınızda işler değişir. Mekanda; buzdolabı, ışık sistemi, ekranlar, vb cihazlar bulunacak ve elektromanyetik dalga yayacaktır. Gitar manyetiğiniz bunlara maruz kaldığında; hiçbir nota vurmasanız bile bir dip gürültüsü yaymaya başlar.

Farklı yönlere dönerek elektromanyetik dalgaların gitarınıza çarpmamasını sağlayabiliyorsanız ve konser boyunca o yönde çalabilecekseniz, sorunu basit bir şekilde çözebilirsiniz. Ancak; bu yöntemin işe yaramayacağı pek çok durum olabilir.

Humbucker manyetikler, bu tarz bir dip gürültüsüne sahip değildir. Bilmeyenler için; Humbucker manyetikler iki Single coil manyetiğin aynı anda çalıştığı bir manyetik türüdür. Humbucker içerisindeki manyetiklerden biri soldan sağa (+100), diğeri ise sağdan sola (-100) sarıldığı için, birbirlerinin polaritesini sıfırlar ve elektromanyetik dalgalardan etkilenmez hale gelirler. Humbucker tonlarını seviyorsanız, Single Coil yerine Humbucker manyetik tercih ederek manyetik kaynaklı dip gürültüsüne sonsuza dek veda edebilirsiniz.

Telecaster veya Jazz Bass gibi iki Single Coil manyetiğe sahip gitarların da manyetikleri genelde ters sarılmıştır (biri soldan sağa, diğeri sağdan sola). İki manyetiği aynı anda etkinleştirerek Humbucker efekti yaratabilir ve dip gürültüsünden kurtulabilirsiniz. Aynısı, Stratocaster gitarların Neck + Mid veya Bridge + Mid şeklindeki ara pozisyonları için de geçerlidir.

Precision Bass‘ta ise Split Coil bir manyetik bulunur. Yani; ikiye bölünmüş tek bir manyetik vardır ve bu parçalar yine birbirinin aksi yönünde sarılmıştır. Humbucker mantığına sahip bu Single Coil manyetik sayesinde, gürültüsü önlenmiş olur. Bu mantığı takip eden ve geliştiren Aguilar, kendi içinde iki zıt sarıma sahip ama Single Coil özelliği taşıyan Jazz Bass manyetikleri üretmektedir. Başka gitarlara yönelik benzer manyetikler üreten başka firmalar da var elbette. Bu tarz manyetikleri tercih ederek; hem Single Coil sound’u alabilir hem de dip gürültüsünü kesebilirsiniz.

MusicMan, HS modellerinde Single Coil manyetiğin yanına bir de Ghost Coil manyetik eklemektedir. Bu manyetik, gövdenin içine gizlidir ve herhangi bir ses üretmez. Tek görevi, Single Coil manyetiğe ters sarımlı bobini ile Humbucking etkisi yaratmak ve dip gürültüsünü kesmektir. Ghost Coil barındıran bir gitar tercih ederek veya gitarınızı modifiye ettirip bir Ghost Coil ekleterek bu çözümü uygulayabilirsiniz.

Ancak; Humbucker, Split Coil veya Ghost Coil çözümlerinin her biri, ton değişikliği anlamına gelmektedir. Vintage Single Coil Sound’undan mümkün mertebe feragat etmek istemiyor ancak yine de dip gürültüsünü kesmek istiyorsanız, o halde yardımcı pedal kullanmayı önerebilirim.

Önerebileceğim ilk pedal, Electro Harmonix’in Hum Debugger pedalı. Bu pedal, manyetiğinizin dip gürültüsünü tespit ederek 60 Hz civarındaki dip gürültüsünü EQ modifikasyonuyla devreden çıkarır ve sisteme temiz bir ses gitmesini sağlar. Forumlarda bu pedalı kullanan bazı kişiler gitarlarının tonunu değiştirdiğini, bazıları değiştirmediğini, bazıları ise ton değişikliğinin (özellikle mix içerisinde) gözardı edilebileceğini söylüyor. Ben bas gitarımda pek bir ton değişikliği hissettiğimi söyleyemem, gayet memnundum.

Bir diğer pedal türü ise, Noise Gate olabilir. Pek çok marka Noise Gate pedalı üretmektedir. Bu pedalların özelliği, belli bir Volume seviyesinin altındaki sinyali sisteme hiç göndermemektir. Bu sayede; gitarı çalmadığınızda, görece düşük bir ses seviyesinde olan dip gürültüsü sisteme gitmeyecektir. Çalmaya başladığınızda dip gürültüsü de sisteme gidecek, ancak kendi notalarınızın Volume’ünün çok altında kaldığından izleyici bunu muhtemelen hissetmeyecek / duymayacaktır. Noise Gate’in dezavantajı ise; dinamik bir çalıma sahipseniz, görece sessiz çalmak istediğiniz notaları da kesme riskidir.

Elektrik Kaynaklı Gürültü

Bu ikinci tarz dip gürültüsü, gitarınızın manyetiği ile doğrudan ilişkili değildir. Daha ziyade, mekandaki elektrik altyapısı ve topraklama ile ilgilidir.

Türkiye’deki prizlerde iki soket bulunur. Bunlardan biri elektrik, diğeri topraktır.

İdeal durumda; elektrik sistemine bağlı tüm cihazların elektrik / toprak polaritesi aynı olmalıdır. Ancak; pozitif ve negatif polariteye sahip cihazları aynı altyapıya bağladığınızda; elektrik ve toprak savaşmaya başlar. Bu savaş, hoparlörlere dip gürültüsü olarak yansıyacaktır.

Bu problemi elimine etmenin yolu, cihazları sırayla fişten çekerek problemi neyin yarattığını anlamaktan geçer. Problemli cihaz vazgeçilebilir bir cihaz ise, konser sırasında fişe takmayarak veya (varsa) alternatif bir tesisata takarak problemi çözebilirsiniz.

Bazı DI Box / amfilerde “Ground Switch” diye bir düğme bulunur. Bu düğme, cihazın polaritesini ters çevirmektedir. Tesisattaki cihazların Ground Switch’ine basarak polaritelerini çevirmeyi deneyebilirsiniz. Pek çok örnekte, dip gürültüsünü bu şekilde hallettim.

Metronom Tutturmak

“You can’t hold no groove if you ain’t got no pocket” (Victor Wooten)

Gelen sorular üzerine; enstrüman çalarken metronom tutturmak hakkında ufak bir kılavuz hazırlamak istedim.

Hızlanıp yavaşlamadan sabit bir hızda çalabilmek, müzisyenliğin önemli kriterlerinden biridir. Bu görev daha çok vurmalı çalgılara yüklense de, aslında gruptaki herkes zamanı tutturmaktan sorumludur.

Bu iş, “Inner Clock” denen içsel bir kasa dayalıdır. Bu kas, aynen spor gibi, egzersiz yaptıkça güçlü kalır, yapmadıkça zayıflar. Diğer bir deyişle; sabit hızda çalabilme egzersizleri sürekli yapılmalıdır.

Bu konuda farklı seviyeler vardır. Bazı kişilerde bu kas o kadar gelişmiştir ki, herhangi bir metronom kaynağı olmadan sabit hızda çalabilir. Bazıları tek başına zamanı tam tutturamaz; ancak metronom klikleri üzerine sabit hızda çalabilir. Bazıları metronom kliklerini tutturamaz, ancak bir davulcu veya altyapı üzerine çalıyorsa biraz dalgalanmakla birlikte zamanı tutturabilir. En çok çalışmaya ihtiyaç duyanlar ise, sabit davul / altyapıya rağmen dalgalanma yaşayanlardır.

Peki; bu içsel kasımızı nasıl geliştireceğiz?

Bu işin ilk adımı, metronom ile çalışmaktır. Metronomu (mesela) 90 BPM gibi sabit bir hıza ayarlayıp, sevdiğimiz bir motifi bu klikleri dinleyerek çalabiliriz. Hızlandığımız veya yavaşladığımız noktalarda tekrar metronoma döneriz. Bu şekilde, beyin metronomla senkron olma konusunda eğitilir ve yukarıda bahsettiğimiz kas kuvvetlenmeye başlar. Bu egzersiz, 90 BPM’den farklı hızlarda da yapılmalıdır elbette.

Teknolojinin gelişmesiyle birlikte, “Inner Clock” kasını geliştirecek yardımcı uygulamalar da çıktı tabii. Bu konuda örnek olarak Time Guru adlı uygulamayı verebilirim (başka uygulamalar da var).

• iOS için: https://itunes.apple.com/us/app/time-guru-metronome/id421929034?mt=8
• Android için: https://play.google.com/store/apps/details?id=com.adambellard.timeguru&hl=en_GB

Bu uygulama; standart bir metronomun işini yapmanın yanı sıra, metronom vuruşlarının arasında belirleyeceğiz oranda boşluk da bırakabiliyor. Örneğin; “90 BPM’de metronom ver, ancak %50 boşluk bırak” diyebiliyoruz. Bu şekilde, metronomu “TIK TIK TIK TIK TIK TIK TIK TIK TIK TIK TIK TIK” şeklinde duymak yerine “TIK TIK TIK (boş) (boş) TIK TIK (boş) TIK (boş) (boş) TIK” şeklinde duyuyoruz.

Bu da, bizi metronom üzerine çalmaktan metronom olmadan da çalabileceğimiz bir noktaya taşımış oluyor. Beyin; sadece iki vuruş arasında değil, boşluklar üzerinden de senkronize olmaya alışmaya başlıyor. Uzun vadede boşluk oranını arttırarak, herhangi bir metronom kaynağına ihtiyaç duymadan zamanı tutturabileceğimiz bir noktaya yaklaşabiliriz.

Ancak; yürümeden koşmamak lazım. Önce altyapı üzerine sallanmadan çalabilmeli, akabinde metronomla sallanmadan çalabilmeli, ondan sonra bu boşluk bırakma egzersizlerine başlamalıyız.

Aguilar AG 5J-HC Pickup Review

I modified my Fender American Standard Jazz Bass V with Aguilar AG 5J-HC pickups. Although I was hesitant at first, I’m completely satisfied with this modification. My bass sounds a bit more modern now, which is a subjective plus for me, and the notorious single coil hum is completely gone! Other musicians also commented on how nice my bass sounds. Unless you are a die hard vintage fan, can’t recommend them enough.

Although I love my Jazz Bass, one of its typical problems was buzzing me off every now and then. Yes, I’m talking about the single coil hum, which is also known as the 60-cycle hum. In plain English; most jazz basses will produce a hum when you emphasize / solo one of the pickups. But when you turn the pickup volumes full simultaneously, the hum disappears.

This happens due to the complex nature of magnets and electricity. In basic words; one of the pickups is wired clockwise, and the other one is wired counterclockwise. When you solo the bridge pickup, it exposes a polarity of +100 and produces a hum. When you solo the neck pickup, it exposes a polarity of -100 and produces a hum. When you turn them both on, +100 – 100 = 0, so they balance each other out and the hum disappears.

This is not the exact physical model of what happens, but rather a mathematical analogy to help you understand.

Precision basses don’t have this problem, because they have a split coil design. It has the single coil pickup split in two, and guess what? One of them is wired clockwise, while the other is wired counterclockwise. Therefore; in terms of hum, a precision bass is dead quiet because +100 – 100 = 0.

Why did I prefer a Jazz Bass then? Well; if I wanted that deep low-mid emphasized bass sound alone, I would probably end up with a Precision Bass, but that’s not the case. The reason I purchased a jazz bass in the first place is its tonal versatility.

Emphasize the neck pickup, you get close to that Precision sound; ideal for low-mid thumping. Emphasize the bridge pickup, you get that nasal burpy Jaco sound; ideal for soloing. Emphasize both pickups, you get a nice funky tone; ideal for funk / slap / pop / etc.

It’s all fun and games until you try this out on stage volume. Especially with a fuzz pedal or something. When you emphasize either pickup, the small hum on your practice amp becomes a colossal noise; inducing raised eyebrows from the band members and dissatisfied head shakes from the sound guy.

It all comes down to how you feel about the hum. Some players don’t care about it. Some find workarounds. Me? I totally dislike the hum and started looking for ways to get rid of it.

That’s not the first time I have encountered this problem; I have experienced alternative solutions before – with varying degrees of success.

I owned an American Deluxe Jazz Bass with N3 Noiseless Pickups in the past. It is a subjective matter of taste, but those pickups didn’t sound very organic to me. Some basses have a phantom coil, which is actually a hidden pickup inside your bass – its only function is to provide a -100 polarity to your single coil pickup with +100 polarity. That works fairly well for me, but I don’t want to start digging my beloved Jazz Bass. Using a noise gate pedal is also common; but I dislike this option because it modifies your tone and the hum is still there when you start playing.

Therefore, I started to look for alternative hum cancelling pickups on the market. Being a proud owner of an Aguilar based rig, it didn’t take me long to end up in Aguilar’s website, inspecting their AG 5J-HC pickups. They had a very clever approach to get rid of the hum. This pickup looks like an every day single coil Jazz Bass pickup from the outside. However, it actually has two distinct coils inside – one wired clockwise, the other one wired counterclockwise. Much like a Precision Bass, you can say. The coils mutually cancel out their polarities (+100 – 100 = 0), so each single coil is hum-free on its own.

In plain English, you can solo / blend the single coils however you want – but you won’t get a 60-cycle hum out of them.

Due to my former dissatisfaction with other noiseless pickups, I started listening to sound samples of Aguilar’s hum cancelling pickups. To be honest; despite being hum-free, the sound samples in the videos were good – but not great. Now I see that it’s probably due to loss of sound quality somewhere in the digital world, because they do sound great actually, but didn’t know it back then.

Nevertheless, it didn’t take me long before I decided to see what those pickups can do for me, so I hit the road to visit a music shop & luthier. Just before my next rehearsal, the pickups were installed and ready to play. I was still tentative about my decision, but I figured that I can switch back to stock pickups anytime. So I walked into the rehearsal, unpacking my bass with a hesitant emotion.

And what a rehearsal it was… Although the pickup heights weren’t balanced yet, the tone was amazing. All of my band members commented on the great tone I had. There was absolutely no hum, that’s one thing. But the tone was also very organic and real. Unlike any other noiseless pickup I have tried before. They sound very organic, transparent, alive, and respond great to dynamics. They sounded great in the mix too.

Tone-wise, I can’t put them into the same category with traditional 60’s Jazz pickups. They lean towards a 70’s Jazz sound, with a modern touch. Taste is a very subjective matter, but I have simply loved the tone. It was almost like a tasty meal which you can’t stop gnawing on.

I knew I did the right thing then. I could blend the pickups any way I want, they all sounded great (samples settings available below) – and without any of that frustrating hum! The more I played, the more I wanted to play – that’s the feeling you get when you nail the correct gear.

My only complaint is; the pickup covers have relatively pointy corners and sharp edges – unlike the stock jazz pickups which have rounded corners & edges. They don’t feel as good as the stock covers when you rest your thumb on the neck pickup. That’s not a major issue, but I might change the pickup covers at some point; or stick a tiny cushion on top of the cover. Time will tell.

Coming back home, it was time to set up the pickup height. Fender suggests 8/64″ (3.6 mm) for bass side and 6/64″ (2.4 mm) for the treble side for their stock pickups. That’s the distance from the bottom of the string to the top of the pole piece when the strings are depressed at the last fret.

However; I contacted Aguilar and they had a different suggestion. For their 60’s, 70’s, HC J and Super Single pickups, they suggest 6/64” (2.4 mm) on the bass side and 5/64” (1.9 mm) on the treble side. That kind of makes sense because some of their pole pieces stick much further than stock Fender pickups. Marco Passarelli from Aguilar customer service also said: “I actually set them a little bit higher, but you will not have an issue with too much magnet pull.”

Now, let’s inspect some of the tones I seem to enjoy with those pickups.

Neck 100%, bridge 75%, tone 100%: This is my Precision oriented tone. Lots of thumb, emphasized low mids and transparency. Ideal for Motown, blues, pop, rock, reggae, etc – anywhere a Precision Bass would go, actually. To reduce finger noise, tone can be slightly dimmed.

Neck 100%, bridge 75%, tone 50%: This is my dark tone where I eliminate most of the upper frequencies, leaving a deep bass. Ideal for electronic, dance, new age, R&B, etc – where I only want the bass sound; without anyone noticing that it’s coming from a guitar. Tone can be reduced even further if you like.

Neck 100%, bridge 100%, tone 75%: This is my Jazz Bass tone for times I want my Jazz Bass to sound like a Jazz Bass (doh!). Balanced sound with emphasized high mids – with a little treble cut to reduce clickiness. Ideal for funk, slap, fusion, latin, progressive, etc – anywhere you intend to play the bass a little more melodically and / or cut the mix.

Neck 100%, bridge 100%, tone 100%: This is my StingRay oriented tone. Obviously, your Jazz Bass will not duplicate the classic StingRay sound, but that’s as close as I can get. This tone covers the same ground with the tone above, but with a different vibe – imagine Flea instead of Marcus Miller. Has more clickiness to it, and cuts the mix a little more.

Neck 75%, bridge 100%, tone 75%: This is my Jaco oriented tone. You won’t magically start playing like Jaco, but your tone would get one step closer to him. That’s also my default solo tone. I sometimes increase the tone to 100% to make the sound more trebly and help with cutting the mix. A rough analogy would be; tone at 75% leans towards a Les Paul’s neck pickup, tone at 100% leans towards a Les Paul’s bridge pickup. At times I use an octave-up pedal, the difference is more dramatic.

Aguilar is a great company, focusing on bass alone, with great products. AG 5J-HC was no exception for this. I highly recommend them to anyone looking for an organic, transparent, semi-modern, hum free 70’s oriented Jazz Bass sound.

Remember that they have AG 4J-HC for 4 strings and AG 6J-HC for 6 strings as well!

---

Turkish speaking readers would be interested in my post dedicated to guitar hum.

Aguilar Tone Hammer 500 + SL 112 Q&A

After watching Ozan Musluoğlu use them live on our gig with Kenan Doğulu and getting a suggestion from Volkan Hürsever , I have decided to upgrade my rig to an Aguilar Tone Hammer 500 + SL 112. This is great stuff; the tone is amazingly transparent yet powerful, and the adjustable tweeter is a nice touch.

After experimenting with my new setup for a while, I had some questions for Aguilar customer support, and they answered me very quickly & throughly. I would like to share their reply with everyone; it could be useful for other players out there.

Question 1) Since the amp outputs 2x 250W @ 8Ohm and each cabinets is 250W @ 8Ohm, I think that there is no chance that I might blow the cabinets; assuming that I connect a passive Jazz Bass directly with flat amp settings (drive off)? My intuition and the manual tells me that if I connect one cabinet only, the amp sends 250W to it, so I can max out the amp level without any risk of damaging the speaker. If I connect two cabinets simultaneously, the amp sends 250W to each cabinet, so I can’t damage them that way either. Does that make sense, or am I missing something?

You are correct, when using two of the SL 112 cabinets with the Tone Hammer 500, each cabinet will get 250 watts. The SL 112 can handle 250 watts of continuous power but will handle peaks at almost double that! So you will have plenty of power handling for many situations. It is always possible to overpower cabinets – especially as you mentioned if you “max out the amp” – but your ears would certainly let you know if you are doing this as you would hear them “farting out” as you play.

Again, you will have plenty of power and should have no restrictions on performance volumes.

Question 2) This question is about the tweeter volume of SL 112. I understand what the tweeter does and how I can turn the tweeter up / down. My question is, what is the balance point of the tweeter? I mean, is the tweeter volume a cut-only control – like the tone control of a passive Jazz Bass? Or, is it at unity on 12 o’clock so I can cut / boost it? How does it work?

The tweeter in our cabinet is flat in the fully counter-clockwise position and then as you turn it clockwise, it brings more of this in. It does not actually cut from the flat position but you can use as much as you need. Many of our players set the tweeter in the middle position – set at noon.

I think at noon that you are going to have plenty of highs in your sound BUT you can set this however you like.

Question 3) This is a combination of 1+2. Is there a risk of damaging the tweeter due to excess volume from the amp if i turn the tweeter all the way up, or is the tweeter setup in such a way that it can handle whatever the rest of the cabinet can handle as well?

Very similar to what I mentioned above, if it is set to maximum and you are playing at high volumes while slapping or using a distortion pedal, it might be possible to overexert the tweeter diaphragm but that is a small easily-replaceable part.

Question 4) I know that it is a matter of taste, but I am curious about the general preference on how players usually setup the tweeter balance on two cabs.

The vast majority of our artists keep the tweeter on the bottom cabinet off and then the top cabinet at noon.

Bas Gitar Seçme Kriterleri

Bir bas gitar satın almaya karar verdiğinizde, kararınızı etkileyebilecek pek çok parametre vardır. Bu yazıda, karar kriterleri arasında önemli olduğunu düşündüklerimi kısaca paylaşacağım.

Kısaca diyorum, çünkü buradaki her bir kriter, hakkında sayfalarca yazılabilecek kadar çok detay içeriyor. Bu yazıdaki amaç tüm bilgileri eksiksiz vermek değil, ne tarz kriterler olduğu hakkında fikir vermektir. Bu yazıyla yetinmeyip, daha detaylı araştırmalara girişebilirsiniz.

Ağaç: Pek çok farklı ağaçtan üretilmiş bas gitarlar olsa da, geleneksel olarak 4 ağaca rastlayacaksınız. Genel anlamda; gövde ağacı tonun ne kadar tok olduğunu belirlerken, sap ağacı sol eldeki nüansların ne kadar duyulacağını belirleyecektir. Alder gövde daha koyu ve mat tonlar verirken, Ash gövde daha hafif olmakla birlikte biraz daha parlak tonlar verecektir. Maple saplar, sol elin perde / tel sesini çok net bir şekilde manyetiklere iletirken, Rosewood saplar bu tarz üst frekansları kamufle edecektir. Geleneksel bas gitarlarda; koyu tonlar için gövdede Alder ve sapta Rosewood tercih edilirken, özellikle mikste öne çıkacak Slap / pena kullanımı için parlak tonları ortaya çıkarmak adına gövdede Ash ve sapta Maple tercih edilir. Ash gövde + Rosewood sap gibi kombinasyonlara sahip bas gitarlar da vardır. Bu saydığım ağaçların dışında, pek çok farklı ağaç türü de kullanılmaktadır.

Tel sayısı: Bas gitarla ilgili en temel kararlardan biridir. Geleneksel bas gitarlar 4 telli olsa da, zaman içerisinde 5 ve 6 telli bas gitarlar da ortaya çıkmıştır. Eğer elinize ilk kez bas gitar alacaksanız, 4 telli ile başlamanızı öneririm. Tarzınız gereği E telinden daha aşağıdaki pes tonlara ihtiyaç duyuyorsanız, 5 telliye geçebilirsiniz. Özellikle günümüzün modern Rock / Pop Sound’larında 5. teli sevebilirsiniz, zira B – Eb aralığındaki notalarda çok derin bir bas sesi verme şansınız oluyor. Kendi adıma, Brezilya / latin çalarken Surdo etkisi yaratacak bas motiflerinde F – Ab aralığında alt oktavdaki 5. sesi kullanabiliyor olmak da büyük avantaj. Eğer sıklıkla solo / akor çalıyor ve G telinin ötesinin eksikliğini hissediyorsanız, 6 telli bir bas gitar da düşünebilirsiniz. Ancak tel sayısı arttıkça klavye de genişleyecektir bunu unutmayalım. Şunu da unutmayalım: Victor Wooten 4 telli bas gitarda inanılmaz akor / solo kombinasyonları çalarken, aynı amaçla Richard Bona 5 telli, John Patitucci 6 telli bas gitar tercih ediyor. Billy Sheehan 4 telli bas gitarıyla harika Rock performansları sergilerken, Robert Trujillo 5 telli, John Myung 6 telli bas gitar tercih ediyor. Yani; tel sayısını belli bir tarzla özdeşleştirmek zor, olay çalan kişinin tercihlerinde bitiyor.

Manyetikler: Piyasada o kadar fazla manyetik çeşidi var ki, hepsini birden burada anlatmak biraz zor. Ancak, sık rastlanan bazı Setup’lara göz atalım. Precision manyetiği, Low-Mid tonları öne çıkaran bir manyetiktir; her tarza gidebilecek basit ve joker bir ton verir – ancak tek başına kullanıldığında Slap tonu sizi tatmin etmeyebilir. Jazz manyetik dizilimi, iki Single Coil’den oluşur; daha çok High-Mid tonları öne çıkaran bir ton verir ve manyetik dengesi & EQ sayesinde Precision’dan daha çeşitli tonlar verebilir. MusicMan manyetiği, köprüye yakın konumuyla diğer iki alternatife göre daha tiz bir ton veren bir Humbucker’dır, Mid karakteri azdır ama mikste önce çıkacak daha agresif bir ton verir. Bu saydığım manyetiklerin çeşitli kombinasyonlarına sahip olan, Humbucker’ı bir Switch ile Single Coil (Jazz) moduna veya paralelden seri moda çevirebilen, vs bas gitarlar da vardır, ancak alışverişe çıkmadan önce burada bahsettiğim temel manyetiklerin prensiplerini ve tonlarını bilmenizde fayda var, Youtube bu konuda iyi bir kaynak. Manyetiklerin alaşımı da önemli – alnico veya ceramic arasında bir tercih yapmanız gerekebilir. Pek çok Single Coil manyetik solo kullanıldığında 60-Cycle-Hum denen bir dip gürültüsü verir. Bunun önüne geçmek için Phantom Coil, Noiseless Pickup gibi çözümler olsa da, bu çözümler tonu da etkilemektedir. Kimi basçı geleneksel organik Single Coil Sound’unu almak için dip gürültüsüne razı olurken, bazıları tonun biraz değişmesini kabul edip farklı çözümlere gitmektedir. Zevkler ve renkler… Şunu da unutmayın ki, manyetiğin karakteri kadar lokasyonu da önemlidir – köprüye yakın manyetikler ister istemez daha parlak tonlar verirken, sapa yakın manyetikler daha koyu tonlar verir. Manyetiklerde dip gürültüsü ihtimalini de dikkate almak lazım; bu konuya özel olarak kaleme aldığım yazımı okumak isteyebilirsiniz.

EQ: EQ dendiğinde bas gitarlar kabaca ikiye ayrılabilir: Pasif ve aktif. Geleneksel bas gitarlar, aynen elektro gitarlar gibi, pasif olarak tasarlanmıştır. Manyetiklerin Volume’ünün yanı sıra, Treble Cut imkanımız olur ve ton şekillendirme bundan ibarettir. Pek çok basçı için bu kadarı da yeterlidir. Aktif bas gitarlarda ise, pille çalışan bir EQ vardır. Bu sayede; 2, 3 veya 4 bant EQ üzerinde Boost / Cut yapılabilir. Bu da, sahnede çalarken pedal veya amfiye hiç dönmeden elimizin altında daha fazla ton şekillendirme imkanı olması demek. Aynı zamanda, aktif basların çıkış gücü pasif baslara göre daha yüksektir. Ancak, üzerinde Jack bırakamazsınız (pili biter) ve pil değiştirme tarihini atlamamak gerekir (yaklaşık 6 ayda bir). Aktif bas bir anlamda tonu renklendirdiği için, bazı geleneksel basçılar ve ses mühendisleri tarafından özellikle kayıtlarda tercih edilmemektedir. Ancak aksini savunan da bir o kadar müzisyen var. Bu biraz zevk / renk meselesi. Ben hem aktif hem pasif kullanılabilen bir bas gitarla iki yöne de gidilebileceğini düşünüyorum. Ancak, bas gitara yeni başlıyorsanız, kararınız konusundaki 1. kriter bu olmamalı.

Sap uzunluğu: Piyasadaki basların pek çoğunda 34″ ve 35″ sap arasında bir tercih yapmanız beklenir. Geleneksel bas gitarların sap uzunluğu 34″ ölçüsündedir. 5 telli basların çıkması ile birlikte, daha sıkı bir B teli arayan basçıların bir kısmı 35″ sapa yöneldi. Bu bir tercih meselesi, zira 35″ baslarda alt teller de daha gergin olacaktır. Kendi adıma 5 telli çalmama rağmen 34″ tercih ediyorum, bunu deneyip görebilirsiniz. Ancak piyasa standardının 34″ olduğu söylenebilir.

Sap şekli ve çapı: V, C gibi çeşitli Sap şekilleri ve bu şekillerin farklı çapları vardır. Bu konuyu yazılı olarak anlatmak zor, ancak basit bir konu: Çaldığınızda sol eliniz rahat ediyorsa ve zorlanmıyorsa, size uygun bir sap buldunuz demektir. Genelde Precision tipi saplar daha kalın, Jazz Bass tipi saplar biraz daha incedir. Ben kendi adıma Jazz tipi sapları tercih ediyorum.

Perdeler: Yeni başlayan bir bas gitaristin perdeli bas tercih etmesi mantıklı olacaktır. Perdesiz bas, entonasyonu çok uzun çalışmalar gerektiren daha özel bir enstrümandır. Perde sayısı ise, solo ağırlıklı çalmayı düşünmeyen basçılar için çok önemli bir husus değildir. Solo ağırlıklı çalacak kişi ise kaç perde istediğini zaten biliyordur.

Truss Rod: Sap ayarı yaparken kullanılacak bir aksam olan Truss Rod konusunda dikkat etmeniz gereken en önemli nokta, ayarın sapın neresinden yapılacağı. Özellikle eski üretim veya Custom Shop bazı bas gitarlarda, Truss Rod erişimi için sapı sökmek gerekir. İmkansız değil, ancak zahmetli. Tavsiye etmem. Bu ayarı sapı sökmeden yapmanız daha iyi bir fikir olacaktır.

Plek: Kanımca çalımı rahat bir bas gitarın tercihan sahip olması gereken özelliklerden biridir. Plek, perdeler sapa çakıldıktan sonra hassas bir makina tarafından yüksekliklerinin ölçülmesi ve ince tesviye işlemleri sayesinde hepsinin yüksekliğinin aynı seviyeye getirilmesi işlemidir. Tüm perdeler aynı yükseklikte olunca, bas Setup’ı çok daha dengeli bir şekilde yapılabilmektedir. Genelde butik basların çoğu standart olarak Plek’lenmiş gelirken, seri üretilen basların sadece bir kısmı Plek’lenmiş gelir. Basınızın Plek’siz olması çalınamaz olması anlamına gelmez. Plek, çok milimetrik (ama hissedilebilir) bir katkı sağlar.

Köprü: Bas gitarınızın köprüsü, temel tel yüksekliği ve entonasyon ayarına izin veriyor olmalı, bu olmazsa olmaz. Bunun haricinde, kullanmak istediğiniz sağ el tekniklerine cevap verebilen bir köprü seçtiğinizden emin olun. Örneğin, Rickenbacker’ın bazı bas gitarlarında Palm Mute tekniğini uygulamak imkansıza yakın. Bazı köprüler teller arası mesafeyi ayarlamanıza da olanak tanır. Köprüde bu imkan yoksa, tel açıklığının kendinize uygun olduğundan emin olun.

Teller: Bas gitarın en kolay değişen parçası olmakla birlikte, teller konusunda dikkat etmeniz gereken nokta şudur: Bas gitarı denerken üzerinde olan teller, Sound’u olduğundan çok farklı gösterebilir. Örneğin, çok eski teller takılmış bir bas gitar, normalde çok parlak tonlar verebilecekken çok mat ve ölü bir Sound verebilir. Veya Roundwound tel takıldığında tam aradığınız tonu verebilecek bir bas gitar, üzerinde Flatwound teller olduğu için size cazip gelmeyen bir ton verebilir. Ben genelde bir bas gitarı gözüme kestirdiğimde, mağazadan yeni bir takım tel alıp basa taktırıyor ve öyle deniyorum. Beğenir de alırsam zaten yeni tellerle almış olurum, almazsam da bir takım tel ücreti karşılığı hatalı bir alışveriş yapmayı önlemiş olurum.

Setup: Tellerle benzer bir husus da Setup. Setup’u henüz düzgün yapılmamış bir gitar, olduğundan çok daha kötü bir Feeling verebilir. Eğer bir bas gitarı beğenirseniz ama çalımı rahat değilse; sap ayarı, tel yüksekliği, manyetik yüksekliği, entonasyon gibi temel ayarları kabaca yaptırıp tekrar denemenizi öneririm. Özellikle Sustain önemli bir konu – Setup yapılmış bir bas gitarın Sustain’ini mutlaka test edin. Eğer bas gitar amfiye bağlı değilken de boş tellerin vibrasyonunu size hissettiriyorsa, muhtemelen iyi bir Sustain ile karşı karşıyasınız.

Finish: Gitarın rengi ve cilası bu kategoriye girmektedir. Renk tamamen tercih meselesi, pek çok basçı eskitilmiş gitarı da yırtık kot mantığıyla tercih edebiliyor. Ancak, basın üzerindeki cilanın türü, ilerleyen yıllarda yapılması gereken bakımda da belirleyici bir faktör oluyor. High-Gloss bir gövde, Guitar Polish ile ara sıra temizlemek dışında çok bir bakım gerektirmez. Ancak Matte veya cilasız bir gövdeniz varsa, belli dönemlerde Wax ile temizlik yapmanız gerekebilir. Aynısı sap için de geçerli. High-Gloss bir sap çok az bakım gerektirirken, Sateen veya cilasız bir sap ara sıra Gun Stock Wax ile bakım gerektirebilir. Rosewood klavyeler ise yine ara sıra Lemon Oil ile temizlik gerektirebilir. Peki madem öyle, neden herkes High Gloss almıyor? Bunun cevabı çalım rahatlığı ve tonla ilgili. Sapın cilası doğrudan çalım şeklini etkiler; kimi High Gloss ile rahat ederken, kimi Sateen veya cilasız sapla daha rahat çalıyor. Gövdedeki cilanın ise tonu etkilediğini söyleyenler var, biraz araştırmak lazım; kendim bunu özellikle test etmedim.

İşaretler: Kaçıncı perdede olduğunuzu daha kolay görmeyi sağlayacak işaretlerin nasıl olması gerektiği, tamamen kozmetik bir tercihtir. Kimi hiç işaret istemezken, bazı baslarda nokta, bazılarında Block Inlays görürsünüz. Kuş motifli PRS, veya Yin Yang motifli Warwick’ler görmeniz de olası.

Duygu: En önemli maddelerden birini en sona sakladım. Zihni bir kenara bıraktığınızda, bu bas gitar top yekün size ne hissettiriyor? Renginden, Sound’undaki bir detaydan, çalmak istediğiniz müziği yapan bazı kişilerin tercihlerinden, veya bambaşka bir şeyden ötürü bir bas gitarı çok severseniz, bu duyguyu da dikkate alın. Çünkü insan, sevdiği enstrümanla daha çok vakit geçirir ve daha isteyerek, daha güzel çalar. Bunu şöyle değerlendirmek lazım: Gitardaki teknik aksaklıklar, sizi tatminsizliğe götürür. Teknik açıdan mükemmel bir gitar, sizi sıfır noktasına getirir. Gitarı ne kadar sevdiğiniz ise, sizi sıfırdan alır tatmin noktasına getirir. Değerlendirmenizi bunu hatırlayarak yapın.

Kendi adıma, tüm bu parametreleri bir araya getirdiğimde ortaya çıkan özelliklere sahip bir bas gitar bulamadım. O yüzden özel yaptırmayı tercih ettim. Bu ise bir başka yazının konusu: https://keremkoseoglu.wordpress.com/2016/04/07/kendim-tasarladigim-ilk-bas-gitarim/ 

Kendim Tasarladığım İlk Bas Gitarım

Özet

Yıllar içerisinde edindiğim tecrübe çerçevesinde; tüm özelliklerini kendim belirleyip konfigüre ettiğim “Custom” bas gitarımı, Limon Müzik üzerinden Almanya’da Sandberg‘e yaptırdım.

California VM5 modelini temel alarak talep ettiğim Spekler: 5 strings, ash body, 34″ rosewood fingerboard with white pearl block inlays, MusicMan bridge pickup with single coil switch, Precision neck pickup, pickup blend, volume, active / passive switch, treble cut in passive mode, 3 band EQ in active mode, high mass bridge, virgin white finish, natural headstock, chrome hardware, tortoise pickguard.

Sound’unu merak edenler için, (başkalarının kaydettiği) örnek VM5 videoları:

• Rock: The Gift of Music . Pena ile: Saint Cecilia
• Funk: White Knuckle Ride
• Brezilya/latin: Baiao , Pescador
• Elektronik: Planet Home
• Shred: Oblivion
• Metal: Glass Prison
• Classic Rock (Maple sap):  Long Train Running
• Pop (Maple sap): Valerie
• Solo: MusicMinutes

Detay

Neden?

Evet, sonunda yaptım.

En sonunda, kendi belirttiğim spesifikasyonlara göre “Custom” üretilecek bir bas gitar ısmarladım.

Öncelikle bu noktaya nasıl geldiğimden biraz bahsedeyim. Birlikte çaldığım arkadaşlarım bilirler; enstrüman değiştirme sıklığım genel müzisyen ortalamasının biraz üzerindedir. Bunun sebebi; aradığım Sound + rahatlık + tonal çeşitliliği barındıran bir bas gitar bulamamış olmak aslında. Malum Türkiye’deki şartlar da kısıtlı; özellikle üst seviye enstrümanlara bakıyorsanız müzik mağazalarında 20-30 alternatif olmuyor. “Bu sefer olacak” diye inanarak aldığım enstrümanlar ise tam tatmin etmediği için er geç yerini bir başkasına bıraktı.

Bunun üzerine; daha önce çaldığım gitarlarda sevdiğim özellikleri “Frankenstein” gibi birleştirme fikrine sıcak bakmaya başladım.

Hangi Gitarlarda Neyi Sevdim / Sevmedim?

Geçmişte elimden geçen bas gitarlar arasında; Fodera Emperor Standard Classic 5, Fender Custom Shop Precision, Fender American Deluxe Jazz Bass, Fender American Deluxe Precision, Fender American Standard Jazz Bass V, Fender American Marcus Miller V, MusicMan StingRay Classic, MusicMan StingRay 5, Rickenbacker 4003, Lakland 55-02 Deluxe, Yamaha TRB gibi hatırı sayılır modeller var.

Peki bu baslarda neyi sevdim ve sevmedim?

• Fodera Emperor Standard Classic 5: İşçiliği olsun, çalımı olsun, tonu olsun, kusursuz denebilecek çok nadide bir enstrüman. Kendine has bir ton paleti var; bu ton paletinde Precision / Jazz / MusicMan tonlarına (kendi karakterinde de olsa) yaklaşabiliyorum. Hayatım boyunca elimden geçen en iyi enstrümanlardan biri diyebilirim; olumsuz bir şey söyleyemeyeceğim. Resmi bir Fodera sanatçısı olarak, ana bas gitarım olarak Fodera’yı çalmaya devam ediyorum.
• Fender Custom Shop Precision: Tonu ve rahatlığı harika, PJ konfigürasyonu geniş bir ton aralığı sunuyor. Ancak; 4 telli, aktif modu yok ve sap ayarı için sapı sökmek gerekiyor.
• Fender American Deluxe Jazz Bass: Çok rahat bir sap, aktif / pasif modu var, ton aralığı çok geniş. Ancak; 4 telli olması bir kenara, Ash + Maple olduğundan tonları istediğimden biraz daha parlak idi. “Noiseless” manyetiklerin sesi de pek organik gelmemeye başladı bir noktadan sonra.
• Fender American Deluxe Precision: Yine ideal bas olmaya çok yaklaşan bir seçimdi, özellikle Rosewood klavye sebebiyle. Ancak, 4 telli idi ve G telinde bazı Dead Spot’lar vardı – pek çok bas gitarda olan bir durum aslında.
• Fender American Standard Jazz Bass V: Bu bas gitarı esas / dublör bas olarak uzun süre severek çaldım. Ancak; aktif modu yok, Single Coil manyetiklerde 60-Cycle-Hum var(dı) ve Action’u biraz yüksek(ti). 60-Cycle-Hum’ı çözmek için  Aguilar Noiseless manyetik taktım ve sonuç harika oldu. Bas tekniğim Hammer-On, Pull-Off ve Legato içeriyor bolca, bu gitarda Action’dan ötürü biraz zorlandım. Shim sayesinde telleri görece alçaltsam da benim için hala biraz yüksek, sap ayarını biraz daha düz yapsam veya köprüyü biraz daha alçaltsam bu sefer Buzz başlıyor. Aslında Setup’u Fender’in belirttiği standartlarda sorunsuz yaptım (Feeler’ım var evet); pek çok basçı rahatlıkla çalar ama herkesin tekniği / alışkanlığı farklı. Biraz Nut File ve Fret Job (hatta belki de Plek) ile bana daha uygun hale gelebilirdi.
• Fender American Marcus Miller V: Şimdiye kadar çaldığım tüm baslar arasında en rahat sapa sahip iki bas gitardan biri bu idi (diğeri Fodera). Bana olumsuz gelen yönleri; pasif modda Treble Cut olmaması ve aktif moddaki EQ’nun Boost Only olması idi. Ve 60-Cycle-Hum tabii… Özellikle Brezilya / Latin sularında çalarken, bu bas gitarın tonunu boğmadan koyulaştırmak epey zorlu bir iş idi. Slap / Funk ağırlıklı çalanlar için bulunmaz nimet, ne yazık ki artık üretilmiyor. Alternatifi Sire olabilir bugün için.
• MusicMan StingRay Classic: Low-Mid karakterli sap manyetiği yok, pasif modu yok, EQ potlarının Center noktası belirlenemiyor. Buna rağmen tonu harika ve çok severek çaldığım bir bas gitar oldu.
• MusicMan StingRay Classic V: Bir önceki basın olumsuz taraflarını, Center Detent’e sahip 3 bant EQ ve Series / Parallel Switch ile bir nebze kapatsa da, sap manyetiğini sık sık aradım.
• Rickenbacker 4003: Çok şık bir gitar. Ancak; 4 telli, çok fazla dip gürültüsü var, Sound’u çok karakteristik ve esnek değil, Slap ve Palm Mute gibi bazı teknikler pek iyi sonuç vermiyor.
• Lakland 55-02 Deluxe: Hesaplı enstrümanlar arasında ideale çok yaklaştığım bir bas gitar idi, detayları birazdan geliyor.
• Yamaha TRB: Pasif modu yok, bunun haricinde yine kendi açımdan hesaplı enstrümanlar arasında ideale yaklaşan bir bas gitar diyebilirim.

İdeal Özellikler

Bu kadar tecrübeden sonra, benim için ideal bas gitarın sahip olması gereken özellikler hakkında iyi kötü bir fikrim oluştu.

Ahşaptan başlayacak olursak, sapın Rosewood olması tercihim. Maple saplar, parmak ve perde sesini benim kulak zevkimi biraz rahatsız edebilecek kadar fazla iletebiliyor. Gövde tercihim ise Ash. Aslında geleneksel bir Sound için Alder + Rosewood, parlak tonlar için ise Ash + Maple önerilebilir. Ancak; benim açımdan Ash + Rosewood ideal bir ikili oluyor. Parlak bir gitarı matlaştırmak, mat bir gitarı parlatmaktan çok daha kolay. Ayrıca European Ash çok hafif bir ahşap, bel dostu.

Son dönemde 5 telli çalmaya fazlaca alıştığım için, ideal bas gitarım 5 telli olmalıydı. 34” ve 35”gitarların ikisiyle de tecrübem var, ancak genelde 34” çaldığım için eğilimim bu yönde.

Manyetik dizilimi anlamında ise zor bir ikili peşinde idim. Elimden tam 4 StingRay geçti, dolayısıyla StingRay’in köprü Humbucker manyetiğine karşı bir zaafım olduğu kolayca anlaşılabilir. Ancak, bildiğiniz gibi manyetiğin karakteri kadar pozisyonu da tonlamada çok önemli bir konudur. Tek manyetikli Precision Bass’larda alınabilen Low-Mid karakterli tonları, StingRay’in Humbucker’ından almak çok kolay bir iş değil.

Low-Mid denince ise akla tabii ki Precision Bass geliyor. Uzun süre severek çaldıktan sonra, 5 telli çalmaya başladığım (ve her sap ayarı gerektiğinde sapı sökmekten sıkıldığım) için Custom Shop Precision’umu satmış olsam da, Precision manyetiğinin eksikliğini hep hissettim. Her ne kadar Jazz Bass’ın sap manyetiği bu tona hatırı sayılır derecede yaklaşabilse de, tam aynısı olmuyor. Dolayısıyla, ideal basımda (pozisyonlarından dolayı imkansız gibi gözükse de) hem bir Precision manyetiği, hem de bir StingRay manyetiği olmalıydı.

Elektroniklere gelince… Aktif ve pasif bas gitarların kendine göre avantaj ve dezavantajları var. Aktif bas gitarların üzerinde Jack bırakılamıyor ve pil değiştirmeyi atlamamak gerekiyor; buna karşılık aktif EQ sayesinde gitarın üzerinden çok daha fazla ton ayarlaması yapılabiliyor ve gitarın çıkış gücü genel anlamda daha yüksek oluyor. Bunun yanı sıra dip gürültüsü de genelde önlenmiş oluyor. Pasif bas gitarlar ise daha basit enstrümanlar; üzerinde Jack bırakılabilir, pil derdi yok, çıkış gücü daha düşük olsa da daha organik oluyor. Buna karşılık, özellikle Single Coil manyetiklerde “60 Cycle Hum” denen dip gürültüsü olabiliyor. Çözümsüz olmasa da, sık rastlanan ve özel ilgi gerektiren bir durum. Bu konuda daha fazla bilgi almak isterseniz, “Gitarda Dip Gürültüsü ve Çözümleri” başlıklı yazıma bir göz atın.

Latin’den Rock’a, Jazz’dan Pop’a, akustikten Afrika’ya pek çok tarzda müzik yapan gruplarla sahne / kayıt işlerim olduğu için, ideal bas gitarımda hem aktif hem pasif özelliği olmalıydı. Aktif modda “Boost + Cut” 3 bant EQ, pasif modda ise en azından Treble Cut olması el / ton alışkanlığım sebebiyle ideal durum benim için.

Şimdiye kadar bu saydığım özelliklere en çok yaklaştığım gitarlardan biri, Fodera Emperor Standard Classic 5 oldu. Ancak; yukarıda da yazdığım gibi, kendine has bir ton paleti var ve kulağımın aradığı tonlara yaklaşmakla birlikte tam olarak vermedi (subjektif kriter). Bunda özellikle sap manyetiğinin Precision değil Humbucker olmasının etkisi var. Bunun yanı sıra; hayatımda mal/madde fazlası sevmiyorum, Sandberg geldikten sonra Fodera’ya elim pek gitmemeye başladı. O yüzden elden çıkarmakta bir sakınca görmedim.

Aradığım şeye yaklaştığım bir başka gitar Lakland 55-02 Deluxe oldu. Ancak, mid manyetiğinin (Precision değil) Jazz Bass sap manyetiği karakterinde olması ve sapının + tel aralıklarının genel olarak benim alışkanlığıma tam uymaması sebebiyle bu bası elden çıkarttım. Yine de merak ederseniz, Lakland tonlarını başka bas gitarlarla karşılaştırdığım videoyu https://www.youtube.com/watch?v=D55x7GtMggM adresinde izleyebilirsiniz.

Aradan geçen zaman (ve pek çok bas gitar) sonrasında, isteklerim şu şekilde netleşti artık:

• 5 tel
• 34” sap
• Ash gövde
• Rosewood klavye (perdeli), mümkünse Block Inlays
• MusicMan + Precision manyetik
• İki manyetik arası Blend
• MusicMan manyetiğini Humbucker / Single olarak kullanabilme (detayı gelecek)
• Aktif + pasif Switch
• Aktif modda 3 bant Boost / Cut EQ
• Pasif modda Treble Cut
• Kolay sap ayarı (sapı sökmeden)
• Beyaz renk + Tortoise Pickguard + Chrome aksam (zevkler ve renkler)

MusicMan manyetiğinin Humbucker / Single olarak kullanılabilmesi, yine Lakland 55-02 üzerinden tanıştığım bir özellik idi. Blend üzerinden Humbucker’a ağırlık verildiğinde; Paralel modda klasik StingRay tonuna yaklaşabiliyorsunuz. Series modda ise parlaklık biraz azalıyor; StingRay 5’in 1. manyetik pozisyonuna yaklaşmak mümkün oluyor. Single modunda ise, Humbucker’ın sadece bir tarafı aktif hale geliyor ve bu şekilde Jazz Bass köprü manyetiğinin karakterine yaklaşmış oluyorsunuz.

İşler burada ilginçleşmeye başlıyor, zira Single Coil modunda Humbucker’ı sololayınca Jaco’yu anımsatacak Nasal Sound gelmeye başlıyor. Aynı modaa Humbucker + sap manyetiği %50 dengelendiğinde P/J karakterinde bir Sound gelmeye başlıyor – bir anlamda geleneksel Jazz Bass Sound’una yaklaşmış oluyoruz. Series / Paralel / Single imkanı ve Blend potunu bir arada düşünürsek, elde edilebilecek Sound’ların ne kadar geniş olduğunu da tahmin edebiliriz.

Son olarak, sap tarafında aradığım Precision Bass manyetiğinin pozisyonlarının da ters olması gibi bir talebim vardı. Geleneksel Precision diziliminde, E A tellerinin altındaki manyetik sapa yakın, D G tellerinin altındaki manyetik köprüye yakındır. Bu; zaten bas karakterli olan tellerin biraz daha bas, zaten tiz karakterli olan tellerin ise biraz daha tiz olması demek. Bu manyetikleri ters çevirmek, Sound’u biraz daha dengeli ve homojen dağıtmak anlamına geliyor – benim kulak zevkime daha uygun. Her ne kadar el pozisyonunu kaydırarak her tür manyetikte bu homojenlik sağlanabilecek olsa da, ekonomiden zarar gelmez.

Sipariş Süreci

Peki ama böyle bir bas var mı?

100% olmasa da, aradığım konfigürasyona çok ama çok yaklaşan bir bas gitar gerçekten de buldum: SandBerg California VM5. VM5’ı öne çıkaran özellik, MusicMan + Precision manyetiklerine sahip olması – üstelik Precision manyetiği tam da istediğim gibi ters konumlandırılmış! Bu manyetikler ideal pozisyonlarında değil elbette, ancak yukarıda yazdığım şekilde EQ & Blend yardımıyla aranan tonlar alınabiliyor. Teknik özelliklerinin yanı sıra; SandBerg California VM5’da hoşuma giden bir diğer nokta, çocukluğumda yaşadığım California ile 30’larımda yaşadığım Almanya’nın bir şekilde bu bas gitarda sanki bir işaretmişçesine bir araya gelmesi;)

Bilmeyenler için belirtelim; Sandberg, Almanya’da 80’lerden beri iş yapan çok başarılı bir bas gitar üreticisi. Çok kaliteli ve sağlam enstrüman üretmesinin yanı sıra, sapların pleklenmesi gibi “Custom Shop” özellikler Sandberg’in pek çok basında standart geliyor. Merak edenler http://www.sandberg-guitars.de adresini ziyaret edebilir.

Bunun yanı sıra; Sandberg, seçtiğiniz herhangi bir bas gitar üzerinde dilediğiniz her türlü modifikasyonu yapmanıza izin vererek, Custom Shop tadında bir alışveriş imkanı da sunuyor.

Türkiye distribütörü olan Limon Müzik ile (biraz da beklenmedik bir olay üzerinden) görüşerek, Sandberg’e istediğim bas gitarı yaptırarak Türkiye’ye getirtebileceğimi öğrendim. Merak edenler http://www.limonmuzik.com veya http://www.basmarket.com adreslerini ziyaret edebilir; başka markaları da getirtiyorlar. Kendilerinden daha önce Lakland da satın alıp alışverişten çok memnun kalmıştım; hızlı teslimat bir kenara, hediye Jack + şeker göndermek gibi incelikleri var 😉

Bunun üzerine, istediğim (ve yukarıda belirttiğim) tüm spesifikasyonları yazarak kendilerine ilettim. Çok titiz davranıp epey detaylı sorular sordum ve hepsine sabırla ve profesyonelce + samimi cevaplar aldım. Eh, artık siparişi vermemek için herhangi bir sebep kalmamıştı 😉 Siparişimi onayladım ve form Limon üzerinden SandBerg’e iletildi.

Merak edenler, konfigürasyonu şu adreste görebilir: http://www.configurator.sandberg-guitars.de/?code=CAV1-VM:S-N-5S-34-HG-VW-ALD-NOT-RWF-F-WB-NOM-CRH-CLT-2EQ-TP-TCP-RH

Teslimat Süreci

Gitar bana yaklaşık 1 yıllık bir bekleme süresinin ardından, tam da doğum günümde ulaştı. Doğum günüm olduğu için bir de Sandberg T-Shirt’ü gönderen Limon Müzik’e ayrıca buradan da teşekkür edeyim =) Ömür boyu çalacağımı öngördüğüm bir enstrüman için makul bir süre. Maliyeti ise yine oldukça makul; özellikle Fender Custom Shop Masterbuilt, Tom Anderson, Suhr, Fodera gibi butik sayılacak markalarla karşılaştırılınca. Tabii Sandberg’de de kanatları takıp Custom Wood Top, Masterpiece Aged gibi opsiyonlar ister veya üzerine özel desenler yapılmış bir sipariş verirseniz arabanızı satmanız gerekebilir 😉 Ancak kozmetiği makul tutup Sound odaklı gittiğinizde ortaya çıkan rakamlar çok da ürkütücü değil.  Düğünden kalan bilezik ve reşat altınlarını bozdursanız yeter 😀

Fotoğraf: Cumhur Ersöz

Tonlar

Uzun süre keyifle çaldığım ve çok farklı tarzlardan parçalar barındıran Flat Band’in repertuarını bir düşünecek olursam;

• RHCP için, 0% Blend ile Humbucker mod. Bu şekilde StingRay’e yaklaşabiliyorum.
• Fly Me To The Moon için -50% Blend ile Single Coil mod. Bu şekilde geleneksel bir Jazz Bass tonuna yaklaşabiliyorum.
• All Shook Up için -100% Blend – yani sadece sap manyetiği, Mid Boost, Treble Cut. Bu şekilde geleneksel bir Precision Bass tonuna yaklaşabiliyorum.
• Ele Güne Karşı için +25% Blend ile Single Coil mod, Bass Boost. Bu şekilde Nasal bir Jazz Bass tonuna yaklaşabiliyorum.
• Hung Up için -100% Blend ile Bass Boost, Treble Cut. Bu şekilde, pop / elektronik tarzın altını doldurabilecek derin bir Sound elde edebiliyorum.
• Walk of Life için -100% Blend, Treble tamamen kapalı. Bu şekilde Motown’a uygun bir Precision Bass tonuna yaklaşabilirim.

Yine uzun yıllardır birlikte çaldığım Jozi Levi ‘nin repertuarını düşünürsem;

• Koyu surdo tonları için, -50% Blend ile Humbucker mod. Bu şekilde, Fodera’ya öykünen bir Low-Mid tonuyla Brezilya’nın surdo davullarına yakın bir bas tonu elde edilebilir.
• Mais Que Nada veya Ponteio gibi dinamik latin tonları için, 0% Blend ile Humbucker mod. Bu şekilde, Chico Pinheiro kayıtlarında duyulabilen Nasal karakterde bir Sound elde edilebilir. Eğer Single Coil modda kullanılırsa, Jaco Sound’a da yaklaşabiliyorum.

Örnekler çoğaltılabilir, ancak ana fikir bu. Köprü manyetiğini neden hiçbir durumda 100% kullanmadığımı merak ederseniz, cevabı pozisyonunda gizli. Lakland’da da olduğu gibi, MusicMan manyetiği ideal pozisyonunda değil, köprüye biraz daha yakın bir pozisyonda olacaktır – dolayısıyla, o manyetiği %100 kullanmak StingRay’e kıyasla daha Treble karakterli bir Sound alınması anlamına gelir. Sap manyetiğini biraz olsun işin içine karıştırmak, Bass / Low Mid karakterini biraz daha arttıracaktır.

Solo çalacağım zaman Single Coil modunda +25% Blend, Muse tarzı bir ton arıyorsam Humbucker modudan +25% Blend iyi sonuç veriyor.

Aksesuarlar

Hem Custom, hem de yedek aldığım Sandberg’imin ikisini de uçağa rahat rahat verebilmek için, Case İstanbul‘a ikisinin de sığabileceği bir Flight Case yaptırdım. Hem hizmetten, hem fiyattan, hem de kaliteden çok memnun kaldığım için herkese tavsiye edebilirim.

Setup

Kendi tuşeme ve çalımıma uygun Setup ayarlarını, diğer Sandberg California VM sahipleri için burada paylaşayım.

Neck relief: 0.25mm @ 8th fret (first & last fret depressed)
String height: (first fret depressed): 1.75 1.50 1.25 1.25 1.25 (mm) @ last fret 

Pickup height (last fret depressed): 
Front: Bass 2.5 mm, treble: 1.75 mm
Back: Bass 2.5 mm, treble: 1.75 mm

String spacing: 19 mm

Düşünceler

Daha önce merhum Asım Can Gündüz’den satın aldığım el yapımı bir elektro gitarı, pedal terzisi Burçin Ankara ile yaptığımız ortak bir çalışma ile Mod’layarak istediğim hale getirmiştik. Ancak, “Custom” bir enstrümanı yıllar içinde kafanda oluşturup sonra tam da istediğin spesifikasyonlarla sıfırdan sipariş edebilmek bambaşka bir tat. Sıfırdan, bana özel yapılması; hem çalımın hem de tonlarının terzi elinden çıkmış gibi tam üzerime oturması anlamına geliyor.

Fender Custom Shop, slogan olarak “When You Are Ready” ifadesini kullanıyor; evet bunu şimdi anlıyorum. Hazır olduğunda biliyorsun.

Benim merak ettiğim nokta, bu kombinasyona sahip olup bu kadar “Versatile” olabilecek bir bas gitarın neden çeşitli markalar tarafından daha fazla üretilmediği… Gerçi G&L ve MusicMan gibi markaların çift Humbucker’lı modelleri veya Lakland’ın 55-94 gibi modelleri bu fikre epey yaklaşıyor. Kendi adıma, çift Humbucker’lı modellerin bazılarında elimi koyacak yer bulamadığım için rahat çalamıyorum, bazıları da Humbucker / Single Switch’e rağmen kulağımın aradığı organik P/J/MM tonlarını tam vermedi. Ancak, Precision + MusicMan manyetiği neden tercih edilmiyor? Belki de; yukarıda açıkladığım gibi, manyetikleri ideal pozisyonlarına koyamadıkları içindir – ya da belki de o kadar çok yönlü bas gitar çok fazla insan tarafından tercih edilmiyordur bilemiyorum. Komplo teorisyenleri, markaların daha fazla bas gitar satabilmek için daha sade modeller ürettiğini de düşünebilir 😉